Η τραγωδία της χαράς

Ένας επιδεικτικός ξερόβηχας μας έβγαλε από τις ανείπωτες ανησυχίες μας.  Τα χρυσά υποδήματα του χορού που η κυρία είχε μόλις ξεφορτωθεί από πάνω της, πήρανε το λόγο σε ντουέτο.

-          Η κυρία αμάρτησε βαριά, ανακοίνωσε το δεξί υπόδημα.

-          Δεν είχε η άμοιρη άλλο διέξοδο, την υπερασπίστηκε το αριστερό υπόδημα.

- Οι άνθρωποι έχουν επιλογές, πίστεψέ με! Αντιγύρισε το δεξί, δεν είναι σαν και μάς που μας χρησιμοποιούν όπως θέλουν.

- Η κυρία ήταν αγιάτρευτα πληγωμένη από την διπλή αγάπη του Πάρη, συνέχισε το αριστερό υπόδημα. Δεν μπορεί να το παραδεχθεί, ότι την εγκατέλειψε για το χατίρι της Δάφνης.

- Αυτή δεν είναι δικαιολογία για το έγκλημα που διέπραξε απόψε! πετάχτηκε το δεξί υπόδημα απηυδισμένο.

- Ήταν μόνο επάνω στην απελπισία της, επέμενε το αριστερό. Ο Ιάσων γρήγορα θα ξεχάσει την ομολογία της μητέρας του. Να είστε σίγουροι! Κανένα κακό που διαρκεί δεν έχει συμβεί.

Δεν κρατήθηκα άλλο να ακούω τις διαφωνίες τους.